Skil það.
Þú sérð það í hendi þér að það er ekkert í ljóðinu sem bendir til þess að viðkomandi persóna sé hermaður. Og ef þetta er hermaður, þá er stór söguleg skekkja í þessu ljóði, þar sem eiturgas var ekki notað í seinni heimsstyrjöldinni! Eiturgas var fyrst notað í fyrri heimsstyrjöldinni (þróað af þýskum gyðingi - spáið í kaldhæðninni)og var bannað í Versalasáttmálanum 1919 og var einnig bann við því í Genfarsáttmálanum frá 1925.
“Ég lagðist niður og dó.”
Ofangreind setning virkar á mig jafnvel hlægileg - það er eins og hann leggist niður og ákveði að deyja. Eitthvað eins og “Ég hné niður” hefði verið strax betra.
Svo held ég að þessi dauðdagi sé ekki þess eðlis að maður hugsi mikið um andstæðinginn og úrslit bardagans.
bestu kveðjur,
Laurent/Keats<br><br>Keats
ljóðasíðan: <b><a href="
http://www.simnet.is/shadow">simnet.is/shadow</a></