Ég sit hérna einn
Horfi í gegnum augun mín
Fólkið er að öskra
Verð að hleypa sársaukanum út

Það vill komast út
Það gefur mér engann grið
Það verður að fá sínu framgegnt
Erfitt verður það þó

Einhvern veginn verð ég að losna
Losna undan þjáningunni
Ég er að sligast undan hennar byrði
Sársaukinn verður þyngri og þyngri

Ég get ekki meira
Ég verð að frelsast
Frelsast undan angistinni
Verð að frelsa sál mína

Öskrin verða hærri og hærri
Þolinmæði mín er þrotin
Af háu skýi stekk ég
Sálin mín er brotin