Það var einu sinni ógurlegur safi
Sem var alltaf í baði
á bólakafi
Þó hafi hafi verið í baði
var hann ágætur safi

Safinn hafði gaman af því að komast upp með að drekka aðra safa á ógurlegan hátt
Þótt hann hefði það ekki mátt
Hann fékk enga sátt
Það var ekki kátt
Að drekka aðra safa á svona hrottalegan hátt

oh það var það ekki nei
Fólk spáði í hvort hann væri gay

En allir vour hræddir við hann
Meira heldur en nokkran mann
Mann sem að drepa kann
Það þorði engin að setja á hann þorpar bann

Svo að safinn labbar ennþá á götum þorpsins, með sogrör í annarri hendinni og hníf í hinni.
Þetta er endirinn ef ég kynni hann rétt.
Svo varist ógurlega safann.
Hann lifir enn.
————–