eftir áttræðan rithöfund
rúllar niður Laugarveginn.
Ég sit þar.
Með hendurnar vafðar utan um lærin.
Ég sit þar.
Með þurrkinn í munninum.
Ég sit þar.
Með fertugu konuna andaða við hægri hliðina.
Ég sit þar.
En… ég stend.
Ég stend fastur á því
að ég mun ekki falla og
rúlla niður göturnar rétt eins og
bréfið sem átti að fara til ömmu minnar.
- Kexi
_________________________________________________