Ást hans ég þráði,
hreina og tæra
en hana hann mér ei tjáði,
þó svo að hann vildi mig ei særa.
og þær tilfinningar sem sársaukinn stráði
ég var snögg að læra

að….

Sársaukinn
er ærandi yfir að vera of sein
og einmanaleikinn
smígur í gegnum merg og bein.

Esmeralda/00