á fyrsta vorblómi
slitin blöð
eitt í einu
blað fyrir blað
og þylur þulu:
“Hún elskar mig,
hún elskar mig ekki,
hún elskar mig…”
eitt í einu
blað fyrir blað
ekki seinna vænna
ástin er dásamleg
en fyrsta vorblóm ræður um tilfinningar:
“…hún elskar mig ekki,
hún elskar mig,
hún elskar mig ekki,
hún elskar mig!”
ungur sveinn í sælu kemst
“…ástin er dásamleg"