á fyrsta vorblómi
slitin blöð

eitt í einu
blað fyrir blað
og þylur þulu:

“Hún elskar mig,
hún elskar mig ekki,
hún elskar mig…”

eitt í einu
blað fyrir blað

ekki seinna vænna
ástin er dásamleg

en fyrsta vorblóm ræður um tilfinningar:

“…hún elskar mig ekki,
hún elskar mig,
hún elskar mig ekki,
hún elskar mig!”

ungur sveinn í sælu kemst
“…ástin er dásamleg"