í kvöldmyrkinu jökul kalda
kyrlátt og hljótt
þurfti þess viljandi að valda
vonin hvarf svo fljótt

stefnulaus stendur og grætur
sækist eftir öllum svörum
líkt og allar aðrar nætur
aðeins hjartað allsett örum

hverful hugsun fyllti skálina
hungrið villta saddi
þegar rifið var í rótlausa sálina
reis hún upp og kvaddi
G