Rosalega fínt - reyndar ósammála Sólufegri, lýsingarháttur nútíðar gerir ljóðið enn skemmtilegra - allar setningar enda á “-andi”, betri hrynj“andi” ;þ
Annars hefði ljóðið verið svona:
"Brúðurin brosir
brúðguminn hikar
móðirin klökknar
faðirinn hugsar
gestirnir masa
hljómsveitin spilar
smábörnin hlæja
hamingjan stígur.
Minningar streyma.
(að mínu mati ekki jafngóður hrynjandi - þó ágætt líka)
Annars held ég að þetta sé með því frumlegasta og skemmtilegasta sem ég hef lesið hérna! ;) Komdu endilega með fleiri svona! (sammála 1Lubbi - af hverju datt mér þetta ekki í hug! ;þ ;))
kv. pardus
Náttúrubarn, landfræðinemi, veiðimaður, ljóðskáld og alls konar manneskja.