Gjörðir liggja fyrir dómi þegar ævin er dæmd
orðin og hugurinn grafin niður í helga jörð
flesta dreymir um að deyja með fullri sæmd
gærunni klæðst til að sameinast drottins hjörð

eftirlifnadi ástmey heimsækir garðinn helga
snævi þakið teppið heilsar með kaldri kveðju
grætur dýrum tárum sem bræðir sig gegnum jörðu
brátt munu endurfundirnir ylja frosinni kistu
“True words are never spoken”