Ég var ósk hins deyjandi dags
en dásemd mín fallin og
hjarta mitt risið hærra en sálin
sem hlýddi á öldunar sog.

Ég var draumur á deyjandi stund –
draumur í röngu hjarta.
Von mín var fleyg einsog fugl
sem flaug inní dagana bjarta.

Ég var von einn vængjaðan dag
og vor í lofti að sjá.
En í hjartanu draumurinn dvelur
og dæmir mig þá og þá.
It’s not only the car your driving, It’s also the size of the arm hanging out of the window