þetta er ljóð um afa minn sem dó í maí 2001:

nú er þitt fallega hold,
lagt ofan í djúpa mold,
uppi á himni sálin er,
ung á ný og leikur sér,
eglabörnin hoppa af kæti,
þegar þau honum afa mæti,
niður á jörðu afi þýtur,
fæðist með fólki og með þeim nýtur,

en hinn afi minn samdi ljóð um mig sem hljóðar svona:

Hólmar Örn er fríður halur,
hömlur engar hemja hann,
kaldur klár og ofsasvalur,
kosta efni í mikinn mann,

liðugur og lipurt hann,
leikur sér með pennan,
stóra hringi og karla kann,
að teikna ef koðnar spennan,