hugsana sem eiga hvergi heima
kramið undir þúsund tonnum af áhyggjum
áhyggjum sem verða aldrei að raunveruleika
hjartað kramið undir miljón tonn af raunveruleika
raunveruleika sem ég get ekki flýtt frá
raunveruleika sem ég get varla stýrt
raunveruleika sem er þyngri en rúmið sem umlykur hann
raunveruleika sem ég ræð ekkert við.
Og hugsanirnar flýja í allar áttir
ég vil ekki vita af þeim
svo ég sef
og læt mig dreyma
það styrkir kramið hjarta.
-Sithy-