þegar kvöldið nálgast og húmið vaknar
ástar sinnar einmana unglingur saknar
þegar stjörnurnar lýsa mér leiðina heim
sé ég andlit þitt speglast svo fagurt í þeim.

þegar komið er kvöld og horfið er húmið
tómur ég kaldur án þín leggst í rúmið
nú vona ég að draumarnir færi mér þig
því að draumur með þér - varmur róar mig.

…

þegar kvöldið kemur og ljósið dvín
heimurinn þagnar og nóttin hún fagnar
finn ég það mest að ég sakna þín.


-pardus-