Ég stend á barmi örvæntingar minnar
og öskra ást mína út yfir landið
sem ert þú
Ég vil að jörðin skjálfi og jöklar bráðni
renni sem heit tár niður fjallshlíðar
tár grátin vegna mín
En jörðin hreyfist ekki
kaldur vindurinn frystir tár mín
ég hnipra mig saman og bíð endalokanna
Ég á ekki heima hérna lengu