eftir allan þennan tíma.
Sjáðu hað þú gerðir mér,
og við hvað ég hef þurft að glíma.
Ég veit ei lengur þá miklu þörf,
að þurfa á þér að halda.
Gastu ekki bara sleppt þeirri gjörð,
að láta mig þess gjalda.
En núna eru liðin ár,
veldur mér vonbrigðum.
Hamingja og ástrafár,
olli bara hrigðum.
Eins manns rusl er annars manns fjársjóður…