Jæja kallinn, þá er komið að því að rakka þig niður. Ekki misskilja mig, ég er ekkert fullkominn en það er betra að vita af mistökum sínum strax í stað þess að halda áfram að fremja þau ómeðvitað.

Nr. 1: Það er ekkert j í segi. Þumalreglan er sú að það er aldrei j ef það er i strax á eftir. Dæmi: Nýir, segi, þegi. Það eru örugglega til undantekningar en svona er þetta í flestum tilvikum.

Nr. 2: Maður tekur eiTThvað inn, ekki einhvað. Maður hatar aftur á móti einhvern fyrir smámunasemi.

Nr. 3: Það er ekkert j í ekkert. Ég ætla ekki að útlista það frekar.

Nr. 4: Hlutir verða AÐ engu, ekki AF engu… nema ekkert. Ekkert verður að engu og ekkert kemur af engu (smá orðaleikur:)).

Nr. 5: Það eru tvö n í minnka. Það kemur af orðinu „minni.“

Nr. 6: Það má alveg skella nokkrum kommum í þessa yfirlýsingu. Ég nenni ekki að benda á nákvæmlega hvar.

Það er greinilega komin ný j-sýki í gang eins og þágufallsýkin. Berjumst fyrir hreinni íslenskri tungu og bla-bla-bla, o.s.frv. Ég geri þetta bara af því mér þykir vænt um þetta tungumál og mér finnst leiðinlegt þegar það er misnotað á svona hátt.

Það gengur betur næst og málstaðurinn hjá þér er alveg réttur.