Heimurinn líður
heimurinn gengur
hægan hring eftir hring
um sjálfan sig.

Og ég stend einn eftir
horfi á hann snældusnúast
snælduvitlaus og skoppar
eftir stjörnustráðu gólfinu.

Og heimurinn líður
fyrir okkur líður.
hægt dag eftir dag
og syrgir sjálfan sig.
—–