Drungaleg er geðveikin
hjá löngu týndri þjóð,
á himni hanga þrumuský,
á ísnum rennur blóð.

Langar nætur vakir sú
sem hræðist næsta dag,
því dögun rís með harmakvein
og grimmd er okkar fag.

Landsins ljós er slokknað,
reiðin orðin óð,
og við berjumst full af hatri,
fyrir okkar týndu þjóð.
Fuuu..