Glitrandi ískristallar mynda hreiður kalt
óþekkt og ílla hirt fræ byrjar að spíra
allt mitt erfiði til þín launað þúsundfallt
sigrast á þreytu og svefni meðan augun píra

ástarblóm mitt springur út í óteljandi litum
skínandi björt ásýndin fyrir öll augu að sjá
seiðandi lyktin tileinkuð þínum fögru vitum
öll afskorin blóm deyja en þú mátt mig fá
“True words are never spoken”