Leikur þér að lífi mínu
lítill er ég
þræðirnir slitna einn og einn
trosna og ég hangi feigur
hjartað horfið í djúpið
fyrir neðan.

Ég rétti út hendi mína
teygi eftir von í sál minni
en ísilagður eyðimerktur
hugur þinn
brennir fingur mína
og ég fell.
—–