Ég hef aldrei öskrað svo hátt í hljóði
ég hef aldrei heyrt hjarta mitt hljóðna
ég hef aldrei lifað, aldrei lofað.

Öskur í djúpi
djúpt inn í skugga
skugga sálar
sem sefur.

Raddir í myrkri
myrkrið svo hlýtt
svo mjúkt
eins og vitund mín.

Svo hljóðnar allt
og ég rek út öskrin,
hljóðin og raddirnar
svo að vitundin fái frið
til að lifa.
-Sithy-