Í svita girndar þinnar
leggur þú fullnægt höfuð
á bringu mér.
Forviða segir þú
að þar heyrist ekkert
(Nei, því hjarta mitt slær
í brjósti annars manns.)
Í bríma ástar þinnar
horfir þú hugfanginn
í augun á mér.
Undrandi segir þú
að þar sjáist ekkert.
(Jú, í raun fel ég þar
spegilmynd hans.)
Í vökva sorgar þinnar
kyssir þú niðurbrotinn
líflausa hönd mína.
Sorgmæddur segir þú
að framar verði ekkert.
(Jú, hún er ódauðleg,
ást mín til hans.)