Ó, sjá nú klukkan slær,
segir Anna og hlær,
á meðan mamma henni þvær
það er eins og gerst hafi í gær

Ó, sjá nú klukkan slær
segir mamma og hlær
og hlær þá lítil mær
sem í handklæðið slær

Mamma í fötin nær
sem eru bleik og skær
mamma er svo fær
hún er Önnu svo kær

Anna fötin fær
hún er hrein,fín og skær
nú hoppar hún og hlær
rödd hennar er fagur blær

Anna dúkku þvær,
setur í dúkkufötin skær
Anna er svo fær
en nú eru augun þreytuglæ