því alllir vita þó að það er hörmulegt að vera feitur!
en einu sinni var það þannig að allir voru feitir,
það þótti flott og elegant að hafa eitthvað utaná sér!
hvernig væri þá að allir legðu það á sig að fitna bara?
en mig langar ekki til að fitna
ég er feit fyrir
ég er svo feit að allt springur utanaf mér.
og sama hvað ég borða lítið held ég áfram að fitna.
ég er feitust í heiminum
þótt allir séu að öskra á mig að fitna!
en þau eru örruglega föst í fornöld.
núna verður maður að vera mjör til að teljast með.
annars er maður bara einhver fituklessa útí horni.
þannig að ég borða minna og minna og æli útúr mér garnirnar.
en einn daginn vakna ég á spítala og horfi
á sjálfa mig í speglinum og hvað sé ég?
ég fer að gráta því ég er ekki mjó
nei ég er spíta augun eru sokkin
andlitið tekið og ég skil
að ég var falleg eins og ég var.
ég hefði átt að halda mig við fornöldina.
cecilie darlin