Gamall maður, svaka graður.
Buxur niður, því er miður.
Fer að gráta, lítil hnáta.
Haltrar ein, brotin bein.
Gamall maður, ennþá graður.
Stelpu eltir, svo hann geltir.
Hún greikkar sporið, þurrkar horið.
Hann henni nær, síðan slær.
Gamall maður, ekki graður.
Í stúlku sparkar, hún ekki af sér harkar.
Hún liggur eftir, beinbrot hana heftir.
Ekkert af þessu hefst, hún upp á öllu gefst.