Sá ég undir kuntunni,
sjónhverfingu staka.
Kláði var í kuntunni,
og klofið fullt af raka!
—————————————–
Ég skelt'i henni á bakið í stórgrítis urð,
og fötunum henti ég ofan í skurð.
Ég tvíhenti lóginn og tróð honum inn,
og reif burt bæði hárrót og skinn.
—————————————–
Helst vil ég ríða, hátt upp til hlíða,
ljóshærðri mey um miðnætur sól.
Leggst hún á bakið þá byrjar skakið,
böllurinn ratar beinustu leið.
Gott er að liggja ofan á þér,
meðan ég skek brundið úr mér.
—————————————–
Brundið fast við limin stóra,
sleikti hún það upp og fékk fjóra bjóra,
helti yfir rassin og sleikti upp skít,
tók húnn út hana og kallaði tík.
—————————————–
Feitur maður stelpu ríður
veldur miklum særingum.
Pabbi, pabbi vertu blíður,
ég var að byrja á blæðingum.
—————————————–

Kveðja
bone