Snæviklæddur er bærinn
og antíkin svífur yfir á gráum vængjum
endalaust völundarhús
kræklóttar,þröngar götur
og kirkjukrýndur miðtindur
þangað þorir tíminn ekki að koma
og í litlum, marglitum húsum
býr einfalt, guðhrætt fólk
á sunnudögum klæðir það sig
í suunudagsfötin og gengur til messu
það heilsast alúðlega
og allir þekkja alla
en ekki langt frá er
lítil, gróðursnauð og veðurbarin hæð
þar, fyrir mörgum árum,
voru fjórir menn hengdir fyrir galdra
þau segja að þeir séu þar enn
við óvígðar grafir þeirra standa svartir steinar
og þegar napur vindurinn blæs
að norðan, getur þú heyrt brakið í gálganum
ég held, að þeir séu skyldir mé