Þetta er mitt fyrsta hefðbundna ljóð með höfuðstöfum og stuðlum og því dóti.
Vesgú.


Siðmenningin súr á brá
seilist eftir góðu.
Engu fær hún áorkað,
allt í tómri móðu.

Leiti hún að lífskjörum
laus frá öllu losti,
finnst hún fljótt í hjólbörum
fullum af gómsætum osti.
asdf