“Ég er upprisan og lífið
og hver sem á mig trúir
mun eigi glatast
heldur mun hann öðlast eilíft líf,”
sagði lögreglustjórinn
áðuren hann fór út að berja surti
með félögum sínum.
Og allir komu þeir aftur
og enginn þeirra dó…
Hinsvegar drápust þrettán surtir.
Þeir fengu ekkert eilíft líf.
En hræ þeirra nýttust til malbiksgerðar
í nýja veginn handa borgarstjóranum.