Kalt

Í paradís
dansar
álfadís
við
snjóstjörnublik
og
mánaljós
á
ís

snjólokkar
í logninu
leggjast
á
hárið
sem
glitrar
svo
skært

glitskýið
fagurt
en kalt
vertu
hjá
mér
álfadís.

Máninn fer bak við ský
myndin frís.
Einn er ég staddur
við dimman frosin ís.