Pardus og tmar ákváðu að fara í svona contest um daginn og mönuðu hvorn annan í að skrifa ljóð!!! Tmar átti að skrifa rímað kvæði (nú standa allir upp og púa…. púúúúúúúúúúúú) og hann pardus snillingur átti að skrifa órímað ljóð (veiiiiiiiiiiii!!!!!!!!! - *klapp**klapp**klapp*!!!!)
Pardusinn sem þekktur er sem eitt besta ljóðskáld Íslendinga fyrr og síðar ákváð nú, 2 dögum síðar, að gera almúganum til geðs og skella sínu ljóði inn… ;þ … og auðvitað er það betra!!! ;þ
((( vil taka það fram að ég skrifaði allt þetta í djóki: persónulega finnst mér tmar mun betra skáld en ég ;) )))
En hérna er svo ljóðið (það er smá rím í því - enda stóðst ég vart mátið… það kom svo flott út ;þ)


-Flóð-

ég hef skorið
skorið dýpra en ég mátti
það blæðir og tárin falla
neitað um vist í drottins björtu tindum…

tárblandað flóðið rennur áfram í flýti
fagurrautt fellur það æðum mér frá
skrönglast ég áfram í leit að blaði
til að rita síðustu hugsanir á…

en ég hef skorið
skorið dýpra en ég átti
höndin skelfur og orðin kalla
neitað um andagift í luktum vörum mínum…

dofnaður líkaminn skríður hægt á gólfi
í leit að mynd sem í huga mér dvelur
ég faðma hana að mér og loka votum augum
minningin ein öllum þrótti mínum stelur…

ég hef dáið
dáið yngri en ég átti
ég hrapa og sálin skelfur
neitað um hamingjuvist í alltof daufu lífi

dáinn, farinn brott frá öllum
enginn grætur og allir sjá
að tilvera þeirra er frjálsari
þegar ég er fallinn frá…

-pardus-

(sko… ég átti að skrifa órímað þunglyndisljóð í svari til tmars… ég er ekki vitund sorgmæddur… vildi bara taka það fram ;))
Náttúrubarn, landfræðinemi, veiðimaður, ljóðskáld og alls konar manneskja.