Ljósið Ljósið brotnar,
myrkrið læðist inn.
Sólin lækkar flugið,
og sest hjá fjöllunum,
ein og yfirgefinn.
mánin ríf,
með allar stjörnurnar,
sér við hlið.
Fólkið fer inn,
ljósin slokkna,
brátt er allt dimmt,
nema mánaljós
sem skýn um auðar götur.
//