það er kuldalegur ilmur
af koddaverinu

rakt gerviefnið
strýkst við mjúkan vanga
hlandbrunna barns

blaut úlpa á snaganum

gegnt súðinni


uppundir kvistinn
kem ég
svíf

hlandbrenni hluti
og mig

andlega nakinn

og þú
hinumegin glersins
dulin bakvið póstinn
karminn

ég reyni
en get ekki
farið leynt með
harminn

líkamlega þakinn
þrá
eftir konunni

í rúðunni


það er kuldalegur fnykur
úr rúminu

barnið sefur vært…


…eða leifar þess




Stýmir Strimils 2001