Ég segi kannski fátt við þig
en ég er bara svo upptekin í tárum
Og ég veit að þú sérð eitthvað við mig
en samt skilruðu mig alltaf eftir í sárum


Ég virðist stundum ekki heyrða neitt
en ég er bara að sinna mér meira
Þú heldur að ekkert sé við þig breytt
En núna er ekkert lengur að heyra


Ástin sem eitt sinn í okkur brann
Hvarf eins og rigning á sumardegi
Þú er samt eitthvað sem ég alltaf ann
en yfir þessu ég ekki lengur þegi