Það renna tár úr fjallsins steinum
þjökuð þjóð um víðan völl.
Berjast hart með “ Áfram Reynum “
blóðug þjóðarsálin öll.



Hinir háu herra gína
hreyknir upp’á Alþingi.
Pukra saman, plokka, tína
peninga sem altingi.



Skyldi nokkur skilja þetta
skrítna viðhorf , mekt og mátt ?
Skjóta undan, svíkja, pretta
syndaaflausn veita í sátt.


Mér er spurn – ég er hissa !
Mektin finnst mér græðgismein
Sjálfan Skrattann myndu kyssa
máttur þjóðar hljóðnað vein.