ég geng niður stiga-hatur,
ég labba áfram-hatur
mig dreymir martraðir-hatur,
í hjarta mínu finnst ekkert nema-hatur.

ég lifi á hatrinu,
ég fæðist á hatrinu
með augum mínum sé ég
aðeins hatur og meira hatur.

ég verð að komast burt,
ég verð að sleppa út.
ég verð að hugsa skýrt,
ég verð að muna eftir ástinni.

því hatur er það eina sem ég finn,
til hvalara minna í skólanum
og ég má ekki fara ég mun aldrei sleppa,
í burtu frá helvítis drullusokkunum.

afhverju ertu svona?-hatur
hvers vegna geriru þetta?-hatur
afhverju ertu svona asnaleg?-hatur
ég áekkert eftir nema hatur.