Hvað varð um efið, þetta stóra ef…. hefði ég nú þraukað og bara séð,
lífið hefur tvo hluta, svart og hvítt
við megum ekki bara gleyma
að brosa.
En ég skil hvert þú vilt fara
skil vel það sem þú sérð
veit sjálf ekki hvernig ég rata
úr auðninni…. en gangi þér vel

ég hef reynt þetta svo oft
an aldrey mér tekist
Hjartað mitt er fullt
af Þessu stóra myrkri
ég hef tekið upp það
að lifa þessu lífi
sama hvað gerist
bæði í ást minni
og Stríði


……
PS : Frábært ljóð hjá þér Laufa mér hefur OFT líðið svona Og því miður oft reynt þetta en ég er víst það misheppnaður að ég get ekki einusinni þyrmt mínu eigin lífi :(

Með kveðju til allra… (hluti)
*
…farinn með sorg og söknuð í hjarta
…trúi á tómið sem tekur við mér
…kannski ég ferðist upp í himnana bjarta
…en jafnvel helvíti er skárra en það sem er hér…
*

Þetta orti ég 10. sept þegar ég var þess fullviss um að drepa sjálfan mig. Ég vildi kveðja alla hérna á áhugamálinu með þessu ljóði (enda fannst mér ljóðagerð um vanlíðan mína eini tilgangurinn í lífi mínu þá). Sem betur fer hætti ég við þau áform og núna líður mér þrusuvel!!! ;)
Ég vona bara að þú náir að finna þig og láta þér líða vel… vertu bara þú sjálf og ekki láta fíflin sem leggja þig í einelti trufla þig í lífinu (þú getur orðið svoooo margt!!!)
Allavega…

“Láttu þér líííííííða vel…
þetta líf er til þess gert
trúðu mééééé-e-eeeeerrr…”

[hata reyndar lögin með Stjórninni og Siggu Beinteins - but they've got a point!!! ;)]

kv. (happy)panthe