Ég horfi yfir farinn veg, undrandi
yfir stórgrýti fortíðarinnar.
Hvassar brúnir sársaukans
hafa blóðgað mig,lamað.
Skilið mig eftir
hangandi á bjargbrún
með nakta sál.
En axlabönd vonar minnar
hafa verið sterk.
Og sálin svifið fagnandi
til enda ganga
sjálfsskoðunar og íhugunar.
Núna er tími fjögurra átta
hvert skal halda
enn á ný ?