Í blaðinu speglast andlit þitt,
augnaráð vitstola konu.
Höndin skjalfandi,
sendiboði reiðinnar

Eggin hvöss bendir á mig,
von er á heiftarhöggi.
Hjartað slær enn,
uppspretta ástarinnar

Oddurinn sprettir upp fötin,
brjóst mitt mætir blaði
Augun þín tárvot,
túlkur sorgarinnar

Ískalt stál milli rifja
gengur inn í mig.
Andlitið herpist,
ég bíð sársaukans

Afli linnir takið lo,snar
hönd þín rauð af blóði.
Ég fell í arma þína
Sem áður elskuðu mig

Það síðasta sem ég heyri
Er hjartsláttur þinn,
hjartans sem ég særði,
uppsprettu heiftarinnar.