ég horfi upp og sólina glitra fyrir ofan mig eins og ljós,
hún er falleg og tígurleg þar sem hunflýgur um geimana,
ég finn fyrir grasinu er ég ligg á því,
það er mjúkt og kítlandi og það er eins og það vilji manni aðeins vel,
ég sé þig og finnst þú vera eins og eins og draumur,
ég vil þér aðeins vel og elska þig,
en ekkert er eins og ég vildi að það væri,
ég horfi upp og sólin er horfin og í staðin er komin lósapera,
ég reyni að fina grasið en finn það ekki heldur kalda steinsteypu gangstétt,
ég lýt til hliðar en finn þig ekki,
ég sé þig ekki alsælan við hlið mér á engi sem fegurð skín af,
heldur sé ég ekki neitt nema kaldan vegg,
ég man hvað þú gerðir,
þú fórst í efnin og dróst mig með,
ég man að þú lifðir það ekki af og skildir mig eina eftir í sorg og vímu sem ég átti mér enga undan komu leið úr,
og því ligg ég hér og sofna og vona að ég vakni ekki aftur því lífið hefur orðið verra,
mig langar aftur í þig en ekki á þennan hátt,
þú svo elskulegur og fallegur varst mér aðeins helvíti……