ég finn sársaukan
nísta mitt hjarta,
því ég hélt að ég
ætti framtíð bjarta.

ég hélt að þú elskaðir mig,
guð veit að ég elskaði þig,
en nú finn ég ekkert nema reiði,
og er hrædd um að sjálfa mig ég meiði.

ég svaf hjá þér til að halda þér hjá mér,
ég vissi að þú varst vondur en ég leitaði að þér,
nú finnst mér eins og ég sé óhrein,
ég gerði sjálfri mér mein.

þú nauðgaðir mér í sannleika sagt,
hvað get ég meira sagt,
ég finn fyrir sorginni mikil og sár,
þetta er sannkallað ástarfár.

ég veit ekki hvað ég er að skrifa ég fékk allt í einu æði í að ríma