Óendanleikinn,
leikur mig grátt,
svipmyndir komnar til að ofsækja mig.
Tilfinningar brenna eins og olía í æðum mínum.

Þokan leggst yfir borgina,
gleypir olíuborin hjörtu okkar.
Ég sé ekkert.

Er ég sofandi, er ég vakandi.
Nályktin er yfirþyrmandi.
Ríkisdæmið þrungandi,
hljóðvært sem dauði.

Lykillinn að eilífðinni,
dyrnar að sálinni.
Útigangsmenn, mæður, börn,
munið eftir birtunni.

Ainar/01