Kertaloginn flöktir í vindinum
svo veikbyggður
alveg eins og þú.
Heyri hatursyrðin sem þú
hvíslar út í vindinn
á eftir mér.
Langar að losna við þig
en stoppa með hnífinn
a lofti yfir þér sofandi.
Ég get þetta ekki
þú ert mér allt,
ég elska þig.
Læðist aftur út
og sofna í skuggum næturinnar
myrkrið er svo kalt.