…kynþokkafullar gangandi - með augum djúpum starandi
…með varirnar rósrauðar - með hárið fagurt ilmandi
…undurfagrar tælandi og mjúklega hreyfa sig
…ganga hérna framhjá mér - óvart þær æsa mig…

…í draumum mínum ég faðma þær - þær hlýja mér - trylla mig
…í rauninni þær forðast mig - framhjá mér - ekki horfandi
…en alltaf get ég dreymt um þær - allsberar - liggjandi
…á rúmi mínu í draumunum - ríðandi - stynjandi…

…en aldrei get ég ávarpað þær - feiminn - hæverskur
…þori varla að horfa á þær - lítt reyndur - ljótur fýr
…og hvernig get ég heillað þær - svo fjarlægur - óheillandi
…því ég veit ég gæti æst þær upp - í mér leynist villidýr!!!

…en ég bíð eftir stúlkunni - þurfandi - ástlaus fýr
…að komi hér og noti mig - sjái hvað í mér býr
…ég kallast Jói kynþokki - undir peysu - brjóst mín stinn
…komdu inn í garðinn minn - bíddu þar - komdu inn…

…þar upplifir þú unaðinn - aftur og aftur - beibið mitt
…komdu inn í herbergi - við tölum saman - gerum “hitt”!
…þú gætir kannski losað mig - við sveindóminn - þunga minn
…og dvalið hér um morguninn - hlý og sæt - mér við kinn…

…en hvað er ég að gabba mig?
…get ég nokkuð heillað þig?
…þó ég sé góður - fagur - hlýr
…og brosi breitt - ávalt hýr
…þá truflar þetta ástand mig
…ég gæti aldrei hözzlað þig
…því ég er rosa feiminn fýr
…þó í mér búi villidýr…

-pardus-

Æææiiii… kannist þið við þá tilfinningu að vera í skólanum, hafa nákvæmlega EKKERT að gera, setjast við tölvuna, reyna að semja eitthvað ljóð, byrja á ákveðnum söguþræði, flippa allt í einu á lyklaborðinu og enda svo á því að skrifa eitthvað bölvað kjaftæði? ;þ
Ég vil nú taka það fram að þetta ljóð lýsir mér ENGAN VEGINN!!!! Ég er hvorki hreinn sveinn (er nú samt ekkert að auglýsa kynferðismál mín ;)) né heldur desperat… bara í furðulegu skapi… BLAHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!! ;þ

…jæja allavega, aftur í tíma…

kær helgarkveðja… pardusinn ;)