af eigingjörnum floshrúgum
sem horfa með fyrirlitningu á jörðina
áður en þær míga á hana þvers og kurs.
Í gegnum þær sker eins og hvítur þráður
skært ljós fljúgandi bíla
sem stálu vængjum sínum
frá annari borg.
Myglaðar flygsur afkomenda syndatrésins
umkringja mig
og upphugsa djöfullegt plott.
Ég heyri þær skrafa saman og eftir götunni
hleyp burt í næsta skjól.
—–
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína.