Ég samdi þessi ljóð í íslenskutíma í dag… ég var að læra um hin rómatísku skáld (Jónas Hallgrímsson og fleiri kumpána honum líkum) og mér leiddist alveg hrikalega ;) Þannig að ég ákvað að heiðra þeirra minningu með því að setja saman eins og 2 lítil kvæði… með “nýnýnýrómantískum” blæ ;)
Enjoy…


-Hr. Holgómur-

Böllurinn blautur inn í analinn rennur
blóðið pumpast og þrýstir honum inn
í svitabaði mökumst við og holdið brennur
á fullri ferð við hristumst, kinn við kinn.

Hómósexjúal pilturinn otar sínu priki
prumpfýlan um húsið allt leggur
hraðar við hreyfumst, höldum okkar striki
holgóma, feitur, nördalegur steggur.

Nú er hápunktinum náð, nú er alsælustund
niðri í rassgatinu leka stríðir straumar
eftirá leggjumst við niður, fáum okkur blund
og við taka fallegir og blautir draumar.


-Fr. Feit-

Ég kynntist kerlu á óþekktum, skítugum bar
kælandi bjórinn lak meðfram vörum mínum
ég rakst í rokna rassinn, kleip ‘ana þar
rosafeitar fellingar í brengluðum línum.

Ég dró ’ana út í bíl og hlammað' í sætið
hálfbrotið beyglaðist það undan þessu hlassi
tungllaga andlit hennar var kringlótt og kætið
kátur dreymdi mig um að ríða þessu skassi.

Upp í rúmið hún settist og í stoðunum brast
svitinn á feisinu lak hraðar en stórfljót
ég tróð' onum inn og brátt sat það fast
undan þunganum haggaðist ei, hart sem grjót.

Ég grét og hrein og göndullinn var brotinn
glöð hún hló og á brott fór hún brátt
á sænginni lá ég í blóði sem skotinn
sjúskaður og marinn eftir sársaukanátt.


Jæja… kannski ekki best ortu ljóðin á svæðinu núna í augnablikinu… en þau lýstu upp annars mjög dull tíma í skólanum ;) Þau þjónuðu sínum tilgangi…

Kveðja… Pardusinn