Sírenuhljóð nístir eyru mín.
Handjárnin þrengja að höndum mínum.
Mér er hent til og frá og síðan inn í klefa.
Grænn og kaldur, steingólf og veggir.
Þung járnhurðin með litla glugganum.
Örlítill matarbiti í plastbakka.

Þetta er vonandi ekki himnaríki.
Eða ég var allavega ekki búin að ímynda mér það svona

Kannski þetta sé bara raunveruleikinn minn.
Ég er allavega búin að setja hann svona saman núna
Þangað til að guð ákveður framhaldið af örlögum mínum!