Fastur í stórum haug
og ekkert sem ég þekki er með mér.
Það eina sem ég get gert er að bíta
á jaxlinn og harka af mér einmannaleikann og
innilokunarkenndina.
Hvenær sem er get ég samt farið yfir hafið
í huganum og séð myndir af því sem ég þekki.
Það var ekki fyrr en ég fór í burtu, að ég
vissi hvað ég hafði það gott á lítilli, einangraðri
eyju í ballarhafi.
Einhverntíman kem ég aftur og eignast allt.