Með þessum uppgjafartón vil ég byrja lagið,
vona að hann verði ekki of þungur svo ég nái að halda lagi. Tónarnir hoppa og skoppa, leika við hvern sinn fingur og líka mína. Nú fyllist tómið hljóði en ég stend eftir hljóður jafnvel rjóður. Ljósin blinda mig og sviðið gleypir mig. Svo fellur allt í dúnalogn,
það hreyfist ekki neitt
það heyrist ekki neitt
það hafðist ekki neitt
Enda var þetta ekki neitt neitt.
Allur botn dottinn úr því sem átti að vera og jörðin gleypir mig………
Vonandi.