Fjúk
Þegar ég fyrst sá fallegu laufin þá hélt ég að þau meintu sumar, vor, hita og skemmtun. En þegar ég kinntist þeim betur, leit djúpt á þau, þá breyttist skemmtunin í illsku, kulda og grátur. Í hvert skipti sem ég fer út úr húsi, passa ég mig, passa að ergja ekki laufblöðin. En ekki í dag. Í dag geng með hátt höfuð, stíg á hvaða laufblöð sem er. Því núna veit ég, núna veit ég að allt ljótt, endist ekki nærri því eins lengi og eitthvað gott.


Skólaverkefni. Mjög lélegt.. Enda er þetta mitt fyrsta ljóð. Held ég.